اویی

اینجا کویر است دخترک کوزه گلین در دست از چهل و پنج پله سنگی پایین میرفت . تا گران ترین مطاع این سرزمین که آب است را به دست بیاورد . اینجا اب انباری  صفوی است. از معدود اب ابنبارهای سالم در ایران.ارتفاع لوله های سفالینی که آب قنات را به اینجا سرازر می کرده تا کف آب انبار 11 متر است و گنبد از کف 14.5 متر فاصله دارد. دیوارها را لمس کنید سرمای 1500 متر مکعب آب انباشته را حس  می کنید جنس دیوار ها از ساروج است ملاتی که از اهک. سفیده ی تخم مرغ .خاکستر . خاک رس. و الیاف گیاهی به نام لویی و الیاف حیوانی که از پشم شتر و گوسفند. بوده است که هر چه اب به ان نفوذ کند محکم تر میشود.تنها سی سال است که اینجا بی استفاده مانده است و امروز راه ورود به شهر زیر زمینی از کنار پاشیر ان میگذرد شهر زیر زمین 1400 ساله است . در دوره ها  ائاخر حکومت ساسانیان واوایل اسلام کاربرد داشته و همچنین در دورهای سلجوقی. صفوی و حتی پهلوی تا قاجار کاربرد داشته است که در ان سال ها نوش اباد بارها مورد حمله قرار گرفته است قرار گرفتن نوش اباد  در مسیر راه  ارتباطی ری و اصفهان  و جاده فرعی راه ابریشم باعث شده است که این کهن شهر از راه تجارت ثروت به همراه داشته باشد و خود همین ثروت دندان طمع حرامیان و قدرت طلبان را تیز میکرده است. حفظ جان در فرهنگ ایرانی بسیار مورد توجه  بوده است و مردان این سرزمین نیز برای حفظ جان و ناموس خود این سازه را رو با دست کندن  در دشتی که هیچ پناهگاهی نیست حفر شهری در دل زمین هنر انان بوده است که با نبود اماکانت و تنها با دست خالق چنین اثر زیبا ومقاوم شوند